کد مطلب:94663 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111
[صفحه 620] معاویه نامه تهدیدآمیزی به علی (ع ) نوشت و امیرمومنان را به باد سرزنش گرفت. این پاسخ آن نامه اهانت بار است پس از حمد خدای یگانه، درود به رسول فرزانه، نامه تو به من رسید نامه ات سرشار از پند و اندرز، و پیام هائی بود كه به هزار رنگ و ریا آمیخته شده بود نامه ای كه از گمراهی و نادانی تو مایه گرفته و حاكی از اندیشه زشت و تدبیر ناپسندت بود! نامه از كسی بود كه او را دیده حقیقت بین و هدایت طلب نمی باشد، و چنان نبود كه پیشوای آگاهی او را برستگاری و دانائی و بینائی رهنمون سازد، بلكه تنها تحت تاثیر هوی و هوس و خواهشهای نفس، ناگزیر به تحریر چنان نامه ای شده، و تردید نیست كه دعوت نفس پرستی و جهالت و سفاهت را پذیرفته و به آن پاسخ داده ای حال آنكه تو فریب چنان پیشوای نادانی را خورده ای، و از این رو هذیان بافته و یاوه سروده، و هایهوی بیهوده براه انداخته ای. پس، جای انكار نیست كه پا به گمراهی نهاده، و سخت در اشتباه بوده ای [صفحه 621] اما تو بدان، این عهد و پیمانی است كه رای و اندیشه دیگری در آن راه نخواهد یافت، و مجال و اختیار رای گیری، تجدید نخواهد شد. هر كس ذره ای در این بیعت عدول كند، نكوهشگری كرده، و اعتنائی به آن ننموده، و آنكس كه در چون و چندش به رخوت و سستی، تظاهر به تفكر و اندیشه كند، منافق و دورو است
صفحه 620، 621.